کلمه اثم که با مشتقاتش ۴۸ بار در زمینه های مختلف رفتار آدمی در قرآن آمده است، یکی از کلیدهای رفتارشناسی می‌باشد که مستلزم مقاله ای دیگر است
وقد يكونان - أي الإثم والذنب - متغايرين فيكون معنى الذنب المعصية، ومعنى الإثم ما يترتب عليها، فيقال: فلان أَثم بذنبه
والتوبة الصادقة من الذنوب تكفِّر ما يترتب عليه من إثم ، و التائب من الذنب كمن لا ذنب له ، بل
‹‹اثم›› در لغت به معنای گناه‘ بزه و ذنب و ‹‹عدوان›› به معنای ظلم‘ ستم‘ بدخواهی و بی عدالتی است
این کلمات با مشتقات آن در قرآن کریم، در موارد زیادی استعمال شده است
در این میان، دو واژه «ذنب» و «اثم» در فرهنگ اسلامی کاربرد بیشتری دارند
»
طريقه للانتحار جديده بدون فوضى و الاسم بيكون عليك الفطيس إثْم [مفرد]: ج آثام (لغير المصدر): 1- مصدر أثِمَ
تفاوت میان ذنب، اثم، عصیان، سیئه و خطیئه در قرآن چیست؟ پاسخ اجمالی این کلمات با مشتقات آن در قرآن کریم، در موارد زیادی استعمال شده است
بزه، جرم، خطا، خطیئه، ذنب، سیئه، گناه، معصیت، منکر، ناشایست